Szczęśliwa dusza ufająca Miłosierdziu Bożemu

Tomasz miał wątpliwości, trudności z uwierzeniem w zmartwychwstanie Jezusa. Kiedy inni uczniowie opowiadali mu, że widzieli Jezusa po Jego śmierci, to co Tomasz powiedział? „Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladów gwoździ i nie włożę mojego palca w miejsce gwoździ, i nie włożę mojej ręki w Jego bok, to nie uwierzę”. Tomasz położył swoje palce na ranach Jezusa i zrozumiał, że Jezus rzeczywiście zmartwychwstał. Wtedy powiedział: „Pan mój i Bóg mój!”. Uwierzył, bo ujrzał Jezusa swoimi własnymi oczami. Historia Tomasza pokazuje nam, że to wielkie błogosławieństwo wierzyć w Jezusa, nawet gdy Go nie widzimy. Droga wiary jest jak ta historia z Tomaszem. Czasami trudno uwierzyć w Jezusa, bo Go nie widzimy tak, jak widzieli Go apostołowie. Ale mamy różne znaki i świadectwa, które nas prowadzą do wiary. Mamy Ewangelię, w której opisane są Jego słowa i czyny. Mamy Kościół, który nam przypomina o Jezusie i pomaga nam spotkać Go w Eucharystii. Mamy też wzory świętych, którzy nam pokazują, jak wierzyć w Jezusa i naśladować Go.  Jednym z nich jest św. siostra Faustyna Kowalska, dzięki której mamy obraz Jezusa Miłosiernego. Jezus mówił do s. Faustyny, że pragnie, aby niedziela po Wielkanocy była Świętem Miłosierdzia. Pragnie też, aby ludzie żyli wyobraźnią miłosierdzia, modlili się Koronką do Bożego Miłosierdzia za umierających, abyśmy spełniali uczynki miłosierdzia, abyśmy nauczyli się zauważać drugiego człowieka i Go kochać.

Tego dnia w naszej parafii do wspólnoty Kościoła została włączona przez chrzest Wiktoria, a po Mszy św. Julia otrzymała dyplom i obraz Jezusa Miłosiernego w nagrodę za odprawienie Nabożeństwa Pierwszych Piątków Miesiąca. Święto Miłosierdzia Bożego, obchodzone w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, było powodem drugiego  w tym dniu spotkania na wspólnej modlitwie – w Godzinie Miłosierdzia, o 15:00. Wsłuchując się we fragmenty z Dzienniczka Św. Siostry Faustyny, można było podjąć osobistą refleksję nad tym niezgłębionym Bożym darem. W trakcie nabożeństwa wierni modlili się przed obrazem Jezusa Miłosiernego słowami Koronki i Litanii do Miłosierdzia Bożego.